Uszkodzenie słuchu w stopniu lekkim – osoba może mieć trudności w identyfikacji akustycznej niektórych głosek, ze skutecznym słuchaniem dźwięków w hałasie lub z dużej odległości. Osoba taka najczęściej nie wymaga interwencji medycznych, może korzystać z telefonu. Niektóre z osób z uszkodzeniem słuchu w stopniu lekkim korzystają z aparatów słuchowych.
Niedosłuch stopnia UMIARKOWANEGO – 40dB-70dB
Uszkodzenie słuchu w stopniu umiarkowanym – osoba słyszy i rozumie mowę tylko w korzystnych warunkach akustycznych, korzysta z aparatów słuchowych i innych pomocy technicznych. Mowa osoby (dziecka) z uszkodzonym słuchem w stopniu umiarkowanym rozwija się w sposób spontaniczny, ale często jest zniekształcona w wyniku nieprawidłowej identyfikacji dźwięków drogą słuchową i ich nieprawidłowego naśladowania.
Niedosłuch stopnia ZNACZNEGO – 70dB-90dB
Uszkodzenie słuchu w stopniu znacznym – osoba nie słyszy i nie identyfikuje wszystkich dźwięków mowy nawet z pomocą aparatu słuchowego, dlatego w odbiorze mowy posługuje się wzrokiem i odczytuje mowę z ust. Mowa osoby z uszkodzonym od urodzenia słuchem w stopniu znacznym nie rozwija się naturalnie i spontanicznie.
Niedosłuch stopnia GŁĘBOKIEGO– powyżej 90 dB
Uszkodzenie słuchu w stopniu głębokim (od urodzenia) – osoba nie rozumie mowy dźwiękowej nawet za pomocą aparatów słuchowych. Osoba z uszkodzeniem słuchu w tym stopniu najczęściej odczytuje mowę z ust.