Niedosłuch przewodzeniowy – charakteryzujący się uszkodzeniem lub blokadą drogi słuchowej w uchu zewnętrznym lub środkowym. Cechą charakterystyczną dla tego typu niedosłuchów jest obniżenie progu słyszenia w paśmie niskich częstotliwości, a także występująca rezerwa ślimakowa. Warto pamiętać, że niedosłuchy przewodzeniowe, w większości przypadków, są niedosłuchami odwracalnymi (po leczeniu farmakologicznym lub zabiegach otolaryngologicznych).
Niedosłuch odbiorczy – charakteryzujący się uszkodzeniem komórek słuchowych w uchu wewnętrznym (w ślimaku). Niedosłuchy odbiorcze są najczęściej występującym typem niedosłuchu u osób starszych. Ich cechą charakterystyczną jest obniżenie progu słyszenia w paśmie wysokich częstotliwości, co powoduje w konsekwencji narastające problemy ze zrozumieniem mowy (zwłaszcza w warunkach hałasu lub rozmowy wielu osób jednocześnie).
Niedosłuchy odbiorcze są niedosłuchami nieodwracalnymi. Jedyną formą poprawy słyszenia jest w tym przypadku aparat słuchowy.
Niedosłuch mieszany – charakteryzujący się połączeniem komponentów przewodzeniowych i odbiorczych. Niedosłuchy typu mieszanego są niedosłuchami o obniżonym progu słyszenia (zarówno przewodnictwa powietrznego, jak i kostnego), charakteryzującymi się przy tym występującą rezerwą ślimakową.
